آموزش مناظره با تشیع انگلیسی و اسلام آمریکایی

سید صادق حسینی شیرازی، مشهور به سید صادق شیرازی عنوان یکی از آقازادگان حوزه ی کربلا می باشد که در ۲۰ ذی‌الحجه ۱۳۶۰ قمری (۱۸ دیماه۱۳۲۰ هجری شمسی) در عراق به دنیا آمد و به سبب شان و رسومات خانوادگی، در سن ۱۰ سالگی بدون داشتن بهره ی کافی از معالم دینی، ملبس به لباس روحانیت گردید و پس از وفات پدر مجتهد خود آیت الله سید مهدی حسینی شیرازی در ۲۸ شعبان ۱۳۸۰ هجری قمری (بهمن ماه ۱۳۳۹ هجری شمسی)، به سرعت خود را مجتهد خوانده و به همراه دیگر اعضای بیت پدر، برادر ارشد خود سید محمد را مرجع تقلید نامیدند.

اگر چه بنا بر نظر بسیاری حتی آیت الله سید مهدی شیرازی نیز در عصر خود هیچ گاه به عنوان یک نیروی علمی قوی در حد اجتهاد عامه مطرح نبوده و تنها از اصحاب و حواریین مهم و شناخته شده ی مرحوم حاج آقاحسین قمی به شمار می‌آمده که شاخصه ی اصلی ایشان تقوا بود؛ یعنی جنبه تقوای ایشان بیش از جنبه عِلمیت‌ و اجتهاد در ایشان برجسته و متذکر می بود که به همراه موضوع نوادگی مرحوم میرزای شیرازی موجب احترام فوق العاده ی ساکنان کربلا به بیت شیرازی و برگزیدن ریاست منطقه ای سید مهدی شیرازی پس از وفات حاج آقاحسین قمی در سال ۱۳۶۶ هجری قمری (۱۳۲۵ هجری شمسی) گردید؛ با این وجود شاید مسامح تا وجاهت سید محمد شیرازی می پذیرفت تا وی به عنوان جوانی متولد ۱۳۴۷ هجری قمری (۱۳۰۵ هجری شمسی)، پس از وفات پدر، در سن حدودا سی سالگی بر مقام اجتهاد دست یافته باشد؛ اما به هیچ عنوان چنین تصوری از برای سه پسر دیگر آیت الله سید مهدی متصور نبود؛ چه آنکه ایشان را پس از پدر بتوان مرجع و جایز التقلید قلمداد نمود. 

آیا برائت به معنای سب و لعن و شتم است؟ اگر کسی چنین اعمالی را انجام ندهد برائت ندارد؟ تفاوت «برائت» و «اظهار برائت» در چیست؟

امام صادق(ع) به شیعیانش سفارش می کند:

"با اهل سنت به خوبی رفتار کنید. معاشرت شما با آنان به قدری پسندیده باشد که شما را به عنوان پیشنماز و مؤذن بپذیرند و با دیدن شیعیان و خوبی هایشان به ستایش از امامان(ع) بپردازند".

(شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 383)

پس تولی و تبری چه میشود؟

ج: اهل سنت به گروه های مختلفی تقسیم می شوند و هر یک از جهت اعتقادی دنبال اهداف و برنامه های خاص خویشند، همه آنها مدافع دشمنان اهل بیت نیستند؛ آنان نوعا محب اهل بیت (ع) هستند البته آنان، به امامت و عصمت ائمه (ع) معتقد نیستند. ائمه (ع) ، شیعیان خود را تشویق می‌نمودند که در نماز جماعت آنان شرکت کنند؛ از بیماران آنان عیادت نمایند. برخی از ائمه (ع) نیز در نماز جماعت آنان شرکت می کردند. برای مصلحت اسلام و جلوگیری از ضعف و تفرقه و ایستادگی در برابر دشمنان اسلام باید با انان به خوبی رفتار کرد و با حفظ عقیده خود به مقدسات آنان توهین نکرد و در اجتماعات با آنان بود.
چون مصلحت اسلام چنین اقتضا می‌کند و باید مصالح اسلام را بر هر چیز مقدم داشت.
طبیعی است اگر شیعیان به پیشوایان آنان ناسزا گویند، نه تنها نمی‌توانند پیشنماز آنان گردند، بلکه به کلی مطرود آنان می‌گردند.
معنای تولّی و تبرّی به صورت روشن آن است که با دوستان خدا پیوند دوستی داشته باشیم .از کسانی که دشمنان خدا هستند، یعنی از افراد ظالم و فاسد و پیروان آن ها دوری نمائیم.

چکیده

امروزه دشمنان اسلام برخی باورها و اعمال نادرست جهال یا معاندانِ فرق مختلف را حمایت می‌کنند و به آن دامن می‌زنند. از آن جمله پررنگ‌نمایی جشن نهم ربیع با عنوان شادی از قتل خلیفه دوم و تحریک احساسات مذهبی دیگر مسلمانان به واسطه برپایی مراسمی مشتمل بر سب و لعن و برخی اعمال سخیف، که در توجیه آن به حدیث رفع‌القلم استناد می‌کنند، در حالی که حدیث مذکور اشکالات سندی و محتوایی فراوانی دارد و نمی‌تواند محل استناد باشد. از سوی دیگر، قرآن برای جلوگیری از مقابله به مثل و توهین بت‌پرستان، حتی اجازه اهانت به بت آنان را نمی‌دهد و این شیوه در سیره اهل بیت (ع) نیز اتخاذ شده است و قطعاً عمل نهی‌شده نمی‌تواند مصداق تعظیم شعائر باشد. به‌علاوه، اساساً از لحاظ تاریخی مرگ خلیفه دوم در نهم ربیع‌الاول اتفاق نیفتاده است. ضمن اینکه با عنایت به وضعیت کنونی جهان اسلام و تشخیص ولی امر مسلمین و بنا بر حکم ثانویه، بسیاری از علمای بزرگ شیعه پرداختن به این مسائل را موجب وهن مذهب شیعه و مخل وحدت و فاقد هر گونه مجوزی می‌دانند. بنابراین، اهمیت روز نهم ربیع‌الاول نزد شیعیان به جهت سال‌روز آغاز امامت حضرت حجت (عج) است که یکی از اعیاد مهم محسوب می‌شود.

حدود 2 سال پیش در وبلاگ خودم(به نقل از وبلاگ آقای فاطمی موحد)، نظر بیش از 25 مرجع تقلید را در مورد قمه زنی قرار دادم که میتوانید در صفحهنظر مراجع در مورد قمه زنی مطالعه بفرمایید.

ولی متأسفانه همچنان این نظر غلط مشهور بین مردم همچنان پا برجاست که آیت الله وحید نظرشان بر حلیّت قمه زنی است!!!

بنده در طول این سال‎ها در این خصوص تحقیقاتی داشتم و جستجوهایی کردم و برخی تجربه ها کسب کردم که منجر به سوالاتی شد که این سوالات احیاناً منجر به روشنگری خواهد شد.

شیخ عبّاس قمی (ره) درباره روز نهم ربیع می نویسد: «از کتاب مسارّ الشیعة نقل شده که فرموده این روز، عید بزرگ و روز عید بقر یعنی شکافتن است و از برای آن شرح بزرگی است که در غیر این موضع ذکر شده و حضرت رسول صلّی الله علیه و آله این روز را عید فرموده و امر کرده که مردم نیز این روز را عید قرار دهند و ترید درست کنند.» (وقائع الایام، ص315)

از سخن ایشان روشن است که خود، این مطلب را در مسارّ الشیعة ندیده است. مصحح کتاب نیز در پاورقی نوشته است: «در مسارّ الشیعة چاپ کنگره شیخ مفید و چاپ آیت الله مرعشی نجفی این مطلب نبود.»

۲. ابن ادریس حلی(ره) در "السرائر"

۳. سیدبن طاووس(ره) در "اقبال الأعمال"

۴. علامه حلی(ره) در "منتهی المطلب" و "تذکرة الفقهاء"

۵. رضی الدین حلی(برادر علامه حلی) در "العدد القویه"

۶. شیخ ابراهیم کفعمی(ره) در "المصباح"

۷. شیخ بهایی(ره) در "توضیح المقاصد"

۸. مسعودی در "مروج الذهب" و "التنبه و الاشراف" (مؤلف شیعه است)

۹. یعقوبی در "تاریخ الیعقوبی" (وی متهم به تشیع است)

۱۰. ابن اعثم کوفی در "الفتوح" (مؤلف شیعه است)

۱۱. شیخ عباس قمی(ره) در "تتمة المنتهی" و "وقایع الأیام"

بهار سال 1373، بنده و پدرم (آقای احمد توکلی) و آقای مهندس محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش دولت نهم ، به محضر مرحوم آیت ا... بهجت مشرف شدیم. پدرم از ایشان پرسید: بنده در دانشگاه ناتینگهام انگلستان درس می خوانم. آنجا دانشجویان عرب که همه سنی هستند، از دانشگاه ، فضایی برای اقامه ی نماز جماعت خواسته اند و دانشگاه نیز جایی را به آنها اختصاص داده است. بنده نماز اول وقت را پشت سر آنان به جماعت می خوانم. آیا اعاده نماز واجب است؟ 

مرحوم آیت الله بهجت فرمودند: « نه تنها اعاده نماز واجب نیست، بلکه نماز خواندن پشت سر آنها، ثوابش از شمشیر زدن در رکاب رسول خدا در صف اول جنگ احد بیشتر است ». 
سپس بعد از مکثی افزودند: «اگر ما شیعیان و امامانمان اینگونه عمل نمی کردیم، پنج شیعه ی آن روز، اکنون صدوپنچاه میلیون شیعه نبود»..

سید بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال آورده است: « زمان رحلت مولای ما امام حسن عسکری ( علیه السلام ) چنان که بعضی از بزرگان ذکر کرده اند در روز هشتم ربیع الاول رخ داده است، آغاز ولایت و امامت حضرت مهدی ( عجّل الله فرجه ) بر امت، روز نهم ربیع الاول خواهد بود و شاید تعظیم این روز ( روز نهم ربیع الاول ) به لحاظ این مناسبت برتر و برای توجه به آن مولای بزرگ و کامل باشد. 

[اقبال الاعمال، ج 3، ص 113]

اما در ادامه :

دلایل ضعف سندی حدیث غدیر ثانی و رفع القلم که منشأ بدعت عمرکشون در روز نهم ربیع می‌باشد