یکی از اولین موضوعات بحث برانگیز میان فرقه ی شیرازی ها و شیعیان میانه رو موضوع « وحدت اسلامی » است.
ما می دانیم که فرقه ی شیرازی ها نه تنها هیچ اعتقادی به وحدت فرقه های اسلامی ندارند بلکه با آن مبارزه کرده و نظام جمهوری اسلامی ایران که بانی اصلی وجدت اسلامی است را نیز سخت شماتت می کنند.
برپایی هفته ی برائت توسط فرقه ی شیرازی ها مهمترین و بارزترین اقدامی است که با تأیید مستقیم آیت الله سید صادق شیرازی از فراز شبکه های ماهواره ای تحت نظر ایشان ، به سمع و نظر مسلمانان جهان رسید.
با اعلام نامگذاری نهم تا پانزدهم ربیع الاول به نام هفته ی برائت توسط حضرت آیت الله سید صادق شیرازی، جهان اسلام تکان خورد؛چرا که این هفته ی کذایی در آستانه ی هفته ی وحدت که از دوازدهم تا هفدهم همان ماه ( ما بین تاریخ شیعه و سنی میلاد پیامبر اسلام ص )است واقع گردید.
اهل سنت معترض به این اقدام که به مناسبت مرگ خلیفه ی دوم بود، به فریاد در آمدند و شیعه را که خود بانی ایجاد هفته ی وحدت بود بازخواست نمودند؛ البته علمای بابصیرت اهل سنت می دانستند این اقدام توسط مخالفین نظام جمهوری شیعه ی ایران است اما با این حال شیعیان نگران ،با موضع گیری سریع نسبت به این اقدام مشکوک آیت الله صادق شیرازی به شناساندن جریان تندروی شیرازی ها در رسانه های عربی اقدام نمودند چرا که هفته ی برائت اولین و آخرین اقدام شیرازی ها برای ایجاد تنش میان سنی و شیعه نبود و لازم می آمد که حساب کار این فرقه ی تندرو را از شیعیان عالم جدا کرد.
از تبعات وخیم اقدامات شیرازی ها برای بر هم زدن وحدت شیعه و سنی موارد آشکار و پنهان زیادی وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از:
الف) ترویج عقاید وهابی و ضد شیعه در میان جوانان اهل سنت
ب ) جلوگیری از روند شیعه شدن هزاران اهل سنت متمایل به تشیع
ج ) افزایش اقدامات تروریستی علیه شیعیان مظلوم توسط وهابیت
