۱.
شیخ مفید(ره)
شیخ طوسی دربارهٔ او در الفهرست مینویسد: «محمد بن محمد بن نعمان، معروف به ابن المعلم (ابوالعلی معری این لقب را به وی داده)، از متکلمان امامیه است. درعصر خویش ریاست و مرجعیت شیعه به او منتهی گردید. در فقه و کلام بر هر کس دیگر مقدم بود. حافظه خوب و ذهن دقیق داشت و در پاسخ به سؤالات حاضرجواب بود. او بیش از ۲۰۰ جلد کتاب کوچک و بزرگ دارد.»
در "مسارالشیعه"
۲. ابن ادریس حلی(ره) در "السرائر"
۳. سیدبن طاووس(ره) در "اقبال الأعمال"
۴. علامه حلی(ره) در "منتهی المطلب" و "تذکرة الفقهاء"
۵. رضی الدین حلی(برادر علامه حلی) در "العدد القویه"
۶. شیخ ابراهیم کفعمی(ره) در "المصباح"
۷. شیخ بهایی(ره) در "توضیح المقاصد"
۸. مسعودی در "مروج الذهب" و "التنبه و الاشراف" (مؤلف شیعه است)
۹. یعقوبی در "تاریخ الیعقوبی" (وی متهم به تشیع است)
۱۰. ابن اعثم کوفی در "الفتوح" (مؤلف شیعه است)
۱۱. شیخ عباس قمی(ره) در "تتمة المنتهی" و "وقایع الأیام"
