رئیس ائتلاف رفاه والسلام و آقای صادق شیرازی

هر چند به نظر می رسید که دفتر آقای سید صادق شیرازی نسبت به این مساله واکنش نشان دهد اما سکوت تایید آمیز دفتر وی نشان داد مجموعه مرتبط با آیت الله شیرازی سودای فعالیت سیاسی در قالب تصاحب کرسی های پارلمان عراق دارد.

این در حالی بود که پیش از این آیت الله شیرازی و اعضای دفتر وی در سخنرانی ها و بیانیه ها  به گونه ای سخن می گفتند که نشان دهند علی الظاهر تمایلی برای ورود مستقیم به معادلات سیاسی ندارند. هر چند در ماجرای فتنه سال 88 سخنرانی از سوی صادق شیرازی توسط رسانه های ماهواره ای و اینترنتی منتسب به وی منتشر شد که نشان از حمایت او از جریان فتنه داشت.

البته در سالهای اخیر در شبکه های ماهواره ای و اینترنتی منتسب به وی بارها به مسئولان نظام و آرمان های نظام اسلامی توهین شده است با این حال آنچه که از سوی دفتر وی منتشر می شود بیانگر آن است که تمایلی برای ورود به عرصه سیاست ندارند.

 این عدم تمایل ظاهری ریشه در وقایع مربوط به انفلاب اسلامی ایران دارد.

در واقع پس از فاصله گرفتن مرحوم آقای سید محمد شیرازی از انقلاب اسلامی، عملا وی و نزدیکانش بنا را بر دوری از سیاست، و به نحوی جدایی دین از سیاست گذاشتند. آقای سید صادق شیرازی نیز از همان ابتدای جوانی شهره به این مسأله بود.

با این حال در زمانی که ده ها شبکه ماهواره ای منتسب به دفتر وی در عراق و برخی دیگر از کشورها فعال است دفتر وی تصمیم گرفت به صورت چراغ خاموش با سازماندهی ائتلافی برای مجلس عراق ورود به عرصه سیاست را تجربه کند.

اما در عمل، این حرکت سیاسی چندان هم هوشمندانه و چراغ خاموش نبود ، انتشار عکس های اعضای ائتلاف رفاه والسلام با آیت الله سید صادق شیرازی و رئیس دفتر وی نشان داد که خانواده شیرازی به صورت جدی به دنبال تصاحب حداقل یک کرسی در پارلمان عراق هستند.

حتی وکیل آیت الله شیرازی در کربلا نیز در مرقومه ای حمایت خود را از رئیس ائتلاف «رفاه والسلام» اعلام کرد.

این در حالی بود که رسانه های وی این چنین وانمود می‌کردند که اگر چه آقای سید صادق شیرازی در ایران مقلد و طرفداران زیادی ندارد، اما در عراق بسیار محبوب است و تمامی اهالی کربلا پیرو ایشان هستند. حتی در مراسم میلیونی پیاده‌روی اربعین حضرت سیدالشهدا(ع)، عکس‌های سید صادق شیرازی از نجف تا کربلا به صورت گسترده دیده می‌شد، تا شاید این چنین القا شود که وی در بین توده‌های شیعیان عراق نیز پرطرفدار است.

اما نتایج انتخابات بیانگر واقعیت دیگری بود. واقعیت حاکی از این است که حتی یک نفر هم از "ائتلاف الرفاه و السلام(الشیرازیة)" منتسب به آقای سیدصادق شیرازی، به پارلمان راه پیدا نکرد. این در حالی بود که هرکدام از لیست‌های منتسب به چهره‌های شیعی همانند ابراهیم الجعفری، نوری المالکی، سیدعمار حکیم، سید مقتدی صدر و... ، توانستند تعدادی از کرسی‌های پارلمان این کشور را به دست بیاورند.

رئیس دفتر آقای شیرازی در کنار اعضای ائتلاف «رفاه والسلام»

در انتخاب نخست وزیر و اختلاف نظری که بین شیعیان بروز کرده بود، گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی مذکور مذاکره و آینده حکومت این کشور را رغم زدند. در نهایت نیز پست نخست وزیری به حزب الدعوه و هرکدام از وزارت‌خانه‌ها به احزاب و گروه‌های مختلف سیاسی رسید. و حتی یک کرسی وزارت‌خانه یا پارلمان و یا حتی کرسی معاونت وزارت به این جریان منتسب به آقای سید صادق شیرازی نرسید.

هر چند آقای صادق شیرازی و دفتر وی در اولین اقدام خود در عرصه سیاست با عدم استقبال مردم روبرو شد و ائتلاف «رفاه والسلام» در انتخابات پارلمانی عراق به صورت کامل شکست خورد با این حال تغییر مشی از روش های تفرقه افکنانه و عمق بخشیدن به سطح خواسته ها، دغدغه ها، واقع بینی و دوری از پازل طراحی شده توسط دشمنان اسلام می تواند آینده بهتری را در عرصه سیاسی برای دفتر وی رقم بزند.

اعضای دفتر آقای شیرازی باید این موضوع را درک کرده باشند حتی آن جمعیتی که به اعتقادشان از طرفداران آیت الله صادق شیرازی به حساب می آیند نهایتا افرادی هستند که برنامه های تلویزیونی شبکه های ماهواره ای وی را به دلیل علائق مذهبی مشاهده می کنند و آیت الله شیرازی و دفتر وی را به عنوان شخص بصیر سیاسی و یک نهاد اثرگذار نمی گردند و به همین دلیل است که لیست رفاه والسلام کمترین ارا را در میان لیست های ائتلافی شهر کربلا کسب کرد.

اما ابهامی که باقی می‌ماند این است که جریان منتسب به آقای سید صادق شیرازی، که در دو کشور ایران و عراق از حمایت توده‌ای برخوردار نیست، و به زعم خودشان با تبرعات مالی تعدادی از تجار شیعه، شبکه تلویزیونی تأسیس کرده‌اند پس از مشخص شدن وزن شان توسط مردم کربلا(که به زعم آنها بیشترین حامیان آقای شیرازی در این شهر هستند)  آیا تغییر مشی داده و معتقد به فعالیت سیاسی شده است و از اقدامات تفرقه افکنانه خود دست بر می دارند و یا اینکه همچنان معتقدند اقدامات تفرقه افکنانه سبب می شود طرفدارانی ار بین برخی گروه های شیعه پیدا کنند و این گونه بتوانند مقلدان آقای شیرازی را افزایش دهند؟

یکی از شیعیان عربستانی در گفتگویی، با نگارنده اظهار داشت: هنگامی که کتاب‌هایی در رد عفت جناب عایشه، از جمله کتاب "فاحشه...چهره دیگر عایشه" نوشته یاسر الحبیب (طلبه‌ی جوانی که منتسب به جریان آقای سیدصادق شیرازی است، اما آقای سیدصادق شیرازی هیچ‌گاه حاضر نشد از این جوان تفرقه‌انگیز اعلام برائت کند و سکوت معناداری اختیار کرد) منتشر شد، فشارهای بیشتری بر شیعیان عربستان وارد شد. آیا عقل سلیم کسی که ادعای شیعه‌گرایی دارد، حکم به عملی می‌کند که برای شیعیان ضرر دارد یا سعی می‌کند خطرات را برای شیعیان به حد اقل ممکن برساند؟

با این حال امید است نتیجه این انتخابات برای اعضای دفتر آیت الله شیرازی این نتیجه بدیهی را مشخص کرده باشد که لزوم چهره شدن در قامت یک مرجع دینی، به پخش برنامه هایی نیست که به دلیل موازین غیر شرعی آن در هیچ رسانه شیعی دیگر منتشر نمی شود، بلکه مرجعیت دینی به مولفه های دیگر وابسته است که فاصله زیادی با اقدامات اینچنینی دارد.