به قلم سردبير
رسواییهای اخیر
اخبار
برگزيده ها
آیا امام حسین (ع) در کربلا دشنام و ناسزا داده اند؟!
تشیع انگلیسی چیست؟ شیعه انگلیسی کیست؟؟
شاید در ابتدا با خواندن تیتر این مطلب کمی جا بخورید و از خودتان بپرسید مگر منبری های و روضه خوانهای امام حسین ع هم می توانند گمراه کننده باشند؟!
البته ما منظورمان منبری های گمراه کننده نیست بلکه گمراه کنندگانی است که منبر را وسیله ی رسیدن به اهداف غیر الهی خود برگزیدند لذا بعنوان مقدمه برای اینکه به این سؤال پاسخ داده باشیم نظرتان را به این موارد جلب می کنیم:
مذمت علما و دانشمندان در قرآن
1- «إن کثیراًمن الاحبار و الرهبان لیأکلون اموال الناس بالباطل و یصدون عن سبیل الله »؛(توبه 34)بسیاری از دانشمندان یهود و راهبان ،اموال مردم را به ناروا می خورند،و [آنان را ]از راه خدا باز می دارند .
عده ای ازعلما با سوءاستفاده از موقعیت های به دست آمده ،دچارفساد مالی می شوند و اموال مردم را به ناروا می خورند و به خاطردستیابی به مال و منال دنیوی مردم را از راه حق باز می دارند و یا باکردارناشایست خود مردم را نسبت به دین بی رغبت می کنند .اینان نه تنها در پیشگاه خداوند ارج و قربی ندارند بلکه عذاب سخت و دردناکی درانتظارشان خواهد بود.«حضرت علی (ع)دراواخر خطبه فاطمه می فرمایند :«خداوند اقوام پیشین را مورد ملامت قرار نداد مگربه خاطر ترک امر به معروف ونهی از منکر .خداوند عوام را به خاطرارتکاب معاصی و دانشمندان را به خاطر ترک ونهی از منکر لعنت کرد ».امام حسین (ع)در ذیل این آیه فرمود «دلیل سکوت علما و رهاکردن امر به معروف ونهی از منکر یا طمع به منافع ستمگران ویا ترس از آنان ».(قرائتی 1383،ج3،ص120)
«امام صادق (ع)فرمود :اهل کتاب برای علمای خود نماز و روزه انجام نمی دادند بلکه علمای آنان حرام هایی را حلال و حلال هایی را حرام کرده و مردم از آنها پیروی می کردند ».(قرائتی ،1383،ج5،ص28)
«إن الذین یکتمون ما انزل الله من الکتب و یشترون به ثمناً قلیلاًاولئک ما یاکلون فی بطونهم إلا النار و لا یکلمهم الله یوم القیمة و لا یزکیهم و لهم عذاب الیم «؛(بقره 174» کسانی که آنچه را خداوند از کتاب نازل کرده ،پنهان می دارند و بدان بهای ناچیزی به دست می آورند ،آنان جز آتش در شکم های خویش فرو نبرند و خدا روز قیامت با ایشان سخن نخواهد گفت و پاکشان نخواهد کرد و عذابی دردناک خواهند داشت.
وَ مِنهُمْ أُمِّیُّونَ لا یَعْلَمُونَ الْکِتَب إِلا أَمَانىَّ وَ إِنْ هُمْ إِلا یَظنُّونَ
و پارهای از آنان عوامی هستند که کتاب خدا را جز مشتی خیالات و آرزوها نمیدانند؛ و تنها به پندارهایشان دل بستهاند.
در ذیل این آیه ی شریف چنین نقل شده است که مردی به خدمت امام جعفر صادق علیه السلام عرض کرد:
ای پسر رسول خدا(ص)!
با این که عوام یهود اطلاعی از کتاب آسمانی خود جز از طریق علمایشان نداشتند،چگونه خداوند آنها را بخاطر تقلید از علما و پذیرش آنان مذمت می کند؟! آیا عوام یهود با عوام ما که از علمای خود تقلید می کنند،تفاوت دارند؟